واژه سرامیک از اصطلاح یونانی keramos مشتق شده که این اصطلاح به معنای سفالینه پخته شده می باشد. سفالینه های ساخته شده به وسیله انسان های اولیه را سرچشمه پیدایش این علم می دانند. سرامیک نوعی محصول است که از چند ماده معدنی تشکیل شده است. این ماده غالبا بر پایه اکسید، نیترید، برید و کاربید ترکیب شده و در حرارت بالا پخته می شود. پیش از این که نسبت به حرارت دادن سرامیک ها اقدام نمایند، آن ها را لعاب داده و صیقل می دهند تا محصولی با پوشش کاهنده تخلل و دارای سطح صاف و غالبا رنگی به دست بیاید. جالب است بدانید که در اصطلاح عامیانه کاشی های مورد استفاده بر روی دیوار را کاشی و کاشی های به کار گرفته شده در کف ساختمان را سرامیک می نامند که غالبا سایز آنها بزرگتر از کاشی ها می باشد.
